ارزیابی پرستاری:

ارزیابی پرستاری(به انگلیسی: Nursing assessment) جمع‌آوری اطلاعات در مورد وضعیت فیزیولوژیکی، روان شناختی، معنوی، اقتصادی و سبک زندگی فرهنگی _اجتماعی یک بیمار است. ارزیابی، مرحله اول و از فرایند پرستاری محسوب می‌شود که در آن پرستار از نیازهای هر بیمار یک ارزیابی کامل و جامع دارد. هدف از این مرحله، شناسایی مشکلات واقعی یا بالقوه بیمار و برنامه‌ریزی جهت درمان سریعتر آن‌ها می‌باشد. برای مثال، یک پرستار در ارزیابی خودش از بیمار بستری در بیمارستان، نه تنها علل فیزیکی و تظاهرات درد، بلکه از مشکلات روانی، سابقهٔ فامیلی و شیوهٔ زندگی و اینکه آیا می‌تواند کارهای شخصی‌اش را انجام دهد یا نه، نیز می‌پرسد.
ارزیابی پرستاری:
۱    مراحل ارزیابی
۲    انواع اطلاعات
۳    منابع اطلاعاتی
۴    جستارهای وابسته
۵    منابع
۶    پیوند به بیرون
پرستاران در چهار مرحله بیماران را ارزبابی می‌کنند:
ارزیابی نخستین: که به وسیلهٔ گزارش‌های پیش از رسیدن بیمار به بیمارستان و معاینات اولیه وی بدست می‌آید.
ارزیابی مرحلهٔ دوم: بر اساس آن تصمیم می‌گیرند که آیابیماران جهت پیگیری روند درمان باید بهاتاق عمل،بخش مراقبت‌های ویژه یا به مرکز درمان ی دیگر انتقال یابند یا خیر؟
ارزیابی مرحله سوم: پس از بستری شدن بیمار در بیمارستان و به صورت روزانه بایستی صورت گیرد.
ارزیابی مرحله آخر: این ارزیابی مرحله اخر فرایند پرستاری را تشکیل می‌دهد که هدف آن بررسی اثر بخشی مراقبت‌های پرستاری و اصلاح آن‌ها می‌باشد.
انواع اطلاعات:
ذهنی: فقط توسط بیمار حس می‌شود. مانند: حالت تهوع، عصبی بودن
عینی: این اطلاعات توسط پرستار قابل دیدن و اندازه‌گیری اند مانند: تب
منابع اطلاعاتی
خود بیمار (اولین و بهترین منبع)
خانواده
تاریخچهٔ پزشکی و معاینات فیزیکی
گزارش‌های آزمایشگاهی
سایر مطالعات تشخیصی

0  |  ویکیپدیا  |  بازدید: 191