بسته شدن مجرای گوش:

موم گوش یا سرومن درون گوش شما ترشح می شود و یک پوشش چسبناک و محافظت کننده روی سطح نازک داخلی گوش تشکیل می دهد. وقتی تولید موم گوش بیش از حد باشد گوش شما نمی تواند به اندازه سریع آن را تمیز کند و منجر به مسدود شدن کانال خارجی گوش می شود. افزایش موم گوش ممکن است منجر به از بین رفتن حس شنوایی به طور موقت، گوش درد، خارش، بوی بد و ترشح از گوش می شود. کسانی که از گوش پاک کن یا سمعک استفاده می کنند نسبت به کسانی که نمی کنند بیشتر مستعد تجمع/ فشردگی موم گوش هستند. روش های تهاجمی تمیز کردن گوش مانند شمع گوش یا فرو کردن بیش از حد چوب پنبه به گوش داخلی شما آسیب زده و باعث می شود موم به قسمت های عمیق تر برده شود. در ادامه این مقاله ار بخش گوش، حلق و بینی دکتر سلام به توضیح کامل درباره درمان بسته شدن مجرای گوش توسط موم گوش پرداخته و با آن آشنا می شویم.

موم گوش چیست؟

کانال گوش با غدد سباسه و غدد مومی گوش پوشانده شده است که ماده چرب و چسبنده ای به نام سرومن تولید می کند که بیشتر با نام موم گوش شناخته می شود. این ترشح چربی پوششی محافظ روی پوست نازک داخلی گوش تشکیل می دهد تا از تهدیدات خارجی در امان بمانید.

موم چسبنده که حفره گوش شما را پوشانده است در عین حال که کانال گوش تان را به خوبی چرب نگه می دارد، میکروب های تهاجمی، گرد و غبار و سایر مواد حساسیت زا را هنگام ورود به گوش گیر می اندازد. موم گوش برای سلامت گوش های شما حیاتی است اما اگر بیش از حد ترشح شود یا به مرور زمان در گوش تجمع یابد می تواند منجر به مشکل شود.

چرا موم درون گوش تجمع می یابد؟

گوش اندامیست که خودش را تمییز می کند و به تدریج اما سیستماتیک موم های قدیمی گوش را از بین می برد. عدم انجام این کارمنجر به تولید و تجمع موم شود که می تواند شنوایی شما را مختل کرده و باعث دیگر مشکلات در گوش شما شود. موم گوش به طور طبیعی از پشت کانال گوش شما به سمت قسمت باز حرکت می کند. حرکت فک به طور دائم، جویدن، و خمیازه کشیدن بیش از حد به این حرکت رو به جلو کمک می کند.

موم گوش به عنوان وسیله ای برای انتقال سلول های مرده پوست و گرد و غبار از گوش نیز عمل می کند. هنگامی که ترکیبی از موم گوش، سلول های اپیتلیوم و سایر مواد به دهانه گوش می رسد خشک و پوسته پوسته شده و خود به خود از گوش خارج می شود. هرگونه اختلال در این روند طبیعی حرکت می تواند منجر به رشد تدریجی سرومن در مجرای گوش شود. موم به همراه دیگر مواد باقی مانده و سلولهای پوستی به مرور زمان فشرده می شوند.

این به معنای تبدیل شدن انها به یک توده خشک و سخت شده است که کانال گوش را مسدود می کند. هم چنین تولید بیش از حد سرومن می تواند مکانیسم خود تمیز کردن گوش را تحت الشعاع قرار دهد و موم اضافی می تواند در مجرای گوش متراکم شده و باعث انسداد کانال گوش شود. انباشته شدن موم درگوش یا انسداد می تواند شنوایی شما را مختل کند.

دلایل تجمع و گرفتگی موم گوش:

بعضی از عفونت های مشخص گوش مانند گوش شناگر می تواند منجر به باریک شدن کانال خارجی گوش به دلیل التهاب شده و راه را برای تجمع موم گوش همراه کند. بیماری های پوستی مانند اگزما به ترشحات سفت شده موم و پوست خشک و پوسته پوسته شناخته می شود که هر دو می توانند منجر به تجمع بیش از حد سرومن شوند.

بیماری های خود ایمنی مانند لوپوس نیز می تواند به تولید بیش از حد موم گوش منجر شود. بعضی از آسیب ها (تروما) یا گرفتگی در کانال گوش نیز می تواند باعث تولید بیش از حد سرومن شده و در نتیجه منجر به گرفتگی گوش شود. تمیز کردن غیر ضروری گوش با وارد کردن انگشتان، گوش پاک کن یا سایر ابزارهای تهاجمی در مجرای گوش شما باعث می شود موم به قسمت های عمیق تر گوش برده شده و آن را در مقابل پرده گوش قرار دهد.

با افزایش سن موم هایی که تولید می شوند خشک تر و سخت تر می باشند. بیرون کشیدن این موم ها نسبتاً سخت تر است زیرا به راحتی حرکت نمی کند و بنابراین احتمال گرفتگی بیشتر می شود. برخی از افراد مانند نژادهای شرق آسیا فرم مایع کمتری از سرومن تولید می کنند که احتمالاً لخته شده و باعث گرفتگی گوش می شوند.