تاریخچه ی شنوایی سنجی:

در جنگ جهانی دوم سربازانی که دچار مشکل شنوایی می شدند، به متخصص های شنوایی شناس مراجعه می کردند.در دهه ی ۴۰ میلادی ، شنوایی شناسی آکادمیک شد و هم اکنون امکان تحصیل تا مقطع دکترا در دانشگاه های جهان فراهم است.
در ایران در سال ۱۳۵۲ در دانشگاه ملی (شهید بهشتی)مقطع کاردانی این رشته تاسیس شد. در سال ۱۳۵۵ مقطع کارشناسی در دانشکده ی علوم توانبخشی، برای اولین بار شروع به پذیرش دانشجو نمود. مقطع کارشناسی ارشد این رشته اولین بار در سال ۱۳۷۱ راه اندازی گردید .
دروس تحصیلی رشته ی شنوایی سنجی:
طول مقطع کارشناسی ۴ سال بوده و تعداد وحد های آن، ۱۳۰ واحد است. دروس این رشته را می توان به دو بخش دروس پایه و تخصصی تقسیم بندی کرد. دروس پایه شامل مواردی همچون:علوم تشریح و فیزیولوژی گوش و حلق وبینی، تشریح و فیزیولوژی سر و گردن، میکروبیولوژی، روانشناسی عمومی، فارماکولوژی، مبانی علم گفتار، کمک های اولیه، بافت شناسی و آسیب شناسی عمومی، آواشناسی، اصول توانبخشی و اکوستیک و … است. دروس تخصصی مواردی از قبیل: مبانی علم شنوایی، آناتومی و فیزیولوژی دستگاه شنوایی و تعادل، بیماری های گوش و روش های درمان آن، رشد طبیعی گفتار و زبان و اختلالات آن، ارزیابی تکمیلی شنوایی، بیماری های مغز و اعصاب، فیزیوپاتولوژی اختلالات شنوایی و اکوستیک، رادیولوژی سر و گردن، شنوایی شناسی تشخیصی، مبانی تعادل، اختلالات ارتباطی افراد کم شنوا، تجویز و ارزیابی سمعک و سایر وسایل شنوایی و بیماری های اطفال و … است.

1  |  دکتر رونقی  |  بازدید: 1619