تشخیص ریفلاکس حنجره و حلق:

اگرچه تشخیص ریفلاکس خاموش از GERD سخت تر است، پزشک می تواند ان را از طریق ترکیب پیشینه ی پزشکی، ازمون فیزیکی، و یک یا چند تست بیشتر تشخیص دهد. ازمایش ها شامل موارد زیر است:
یک ازمون اندوسکوپی، یک فرایند اداری که شامل نگاه کردن به گلو و تارهای صوتی با یک ابزار سخت و منعطف است. کنترل PH، که شامل قرار دادن یک کاتتر کوچک از بینی به گردن و مری است؛ اینجا، حسگرها اسید را شناسایی می کنند، و یک کامپیوتر کوچک در مچ دست پوشیده می شود تا یافته ها را در طول ۲۴ ساعت ثبت کند.

درمان ریفلاکس خاموش برای نوزادان و کودکان می تواند شامل موارد زیر باشد:
تغذیه های کمتر و بیشتر
حداقل ۳۰ دقیقه نگهداری نوزاد در حالت عمودی بعد از تغذیه
داروهایی مانند مسدود کننده های H2 یا بازدارنده های پمپ پروتون، که توسط پزشک تجویز شده اند.
جراحی برای موارد نادر که نمی تواند به شیوه های دیگر درمان شود

درمان ریفلاکس خاموش برای بزرگسالان می تواند شامل این بهبودهای سبک زندگی باشد:
کاهش وزن، در صورت نیاز
ترک دخانیات، اگر سیگاری هستید
جلوگیری از مصرف نوشیدنی های الکلی
محدود کردن شکلات، نعنا، چربی، میوه ای اسید، نوشیدنی های کربوناتی، محصولات گوجه ای و تند، شراب قرمز، و کافئین.
توقف خوردن حداقل سه ساعت قبل از به خواب رفتن.
بالا گذاشتن سر نسبت به تخت حدود ۴تا ۶ اینچ
جلوگیری از پوشیدن لباس های تنگ دور کمر.
جویدن ادامس برای برای افزایش بزاق و خنثی کردن اسید.

همچنین ممکن است به یک یا چند نوع دارو مانند موارد زیر نیاز داشته باشید:
بازدارنده های پمپ پروتون مانند رابرپازول، دکسلانسوپرازول، اسموپرازول، لانزوپرازول، امپرازول، و یا امپرازول و بی کربنات سدیم برای کاهش اسید معده است.
مسدود کننده های H2 برای افزایش حرکات رو به جلو مسیر گوارشی و افزایش فشار اسفینکتر پایین مری. این داروها خیلی استفاده نمی شوند، زیرا گفته شده است اثرات معکوسی روی ریتم قلب و اسهال دارند.
سوکرالفات برای کنترل محافظت از غشاهای مخاطی اسیب دیده
انتی اسید برای کمک به خنثی کردن اسید؛ ان ها معمولا برای نشانه های سوزش سر دل استفاده می شوند.

برخی به مدیریت های شخصی و دارویی واکنش خوبی نشان می دهند. با این حال مابقی باید درمان های طولانی تر و بیشتری داشته باشند. اگر این موثر نباشد یا اگر نشانه ها بهبود یابند، پزشک می تواند جراحی را پیشنهاد دهد. فوندوپلیکاسیون نوعی از جراحی است که شامل پیچیدن بخش بالایی معده پیرامون مری پایین تر برای ایجاد دریچه ی قویتر بین مری و معده می شود. این معمولا به طور ازمایشگاهی با برش های جراحی کوچک و استفاده از تجهیزات پزشکی کم و یک لاپارسکوپ برای کمک به دیدِ بهتر جراح انجام می شود. فونودوپلیکاسیون همچنین می تواند یک جراحی باز سنتی با برش بیشتری درنظر گرفته شود. دیگر روش ها نیز می تواند به طور لاپارسکوپی انجام شود، مانند قرار دادن حلقه ای از مهره های تیتانیوم حول محیط بیرون مری پایینی که درحالیکه هنوز می گذاردغذا بیرون رود، دریچه را محکم می کند.