خواص درمانی برگ چغندر:

امام رضا (ع) می‌فرمایند: به بیماران‌تان برگ چغندر بدهید چرا که در آن درمان است و هیچ بیماری را به همراه ندارد و هیچ عارضه ای در آن نیست و خواب بیمار را آرام می‌سازد.
برگ چغندر:
به گفته متخصصان تغذیه برگ‌های پهن و سبز رنگ چغندر، تقویت‌کننده کلیه و ملین است. همچنین برگ چغندر، التهاب مجاری ادرار را درمان می‌کند و برای پانسمان زخم و درمان تاول مصرف می‌شود. چغندر مخلوط با آب هویج دفع‌کننده سنگ کیسه صفرا نیز هست و شربت چغندر بهترین نوشابه و تقویت‌کننده بدن و دافع سموم بدن است. برگ چغندر منبع عالی فیبر با کالری خیلی کم و تقریباً بدون چربی است. به گزارش «ehow» چیزی که اغلب مردم از آن بی خبر هستند این است که برگ‌های آن سرشار از فولات و بتاکاروتن است. این گیاه غنی از آنتی اکسیدان در صورتی که مرتب مصرف شود، خطر ابتلا به بیماری‌های زیادی را کاهش می‌دهد. مصرف آب آن برای پوست بسیار مفید است و علاوه بر شادابی پوست، عملکرد یک پاک کننده خوب را دارد. از برگ‌های سبز چغندر که رگه‌های قرمز در آن دیده می‌شود می‌توان در برخی غذاها مانند سوپ و یا برخی خوراک‌ها استفاده کرد. برگ‌های چغندر همچنین دارای بتاکاروتن بالایی هستند. بتاکاروتن نقش مهمی در تقویت سیستم ایمنی بدن داشته و در کنار ویتامین C نقش اساسی در حفظ و تقویت سلامت بدن به ویژه به هنگام بروز بیماری‌ها و یا جراحت‌ها دارد
همچنین می‌توان از آن به صورت تفت داده شده و یا بخارپز شده به عنوان سبزیجات کنار بشقاب استفاده کرد.
ویتامین‌ها:
با وارد کردن برگ‌های چغندر به رژیم غذایی روزانه‌ی خود می‌توانید ویتامین C مورد نیاز بدن را تأمین نمایید. ویتامین C نقش اساسی و مهمی برای بدن داشته و از طرفی بدن توانایی ذخیره کردن این ویتامین را ندارد و اگر این ویتامین بیش از نیاز روزانه وارد بدن شود، از بدن دفع می‌شود و ذخیره نمی‌گردد و لذا رساندن ویتامین C به بدن به طور روزانه توصیه می‌شود. ویتامین C به بازسازی بافت‌ها و سلول‌های آسیب دیده‌ی بدن کمک کرده و همچنین وجود آن برای التیام یافتن زخم‌ها ضروری است. برگ‌های چغندر همچنین دارای بتاکاروتن بالایی هستند. بتاکاروتن نقش مهمی در تقویت سیستم ایمنی بدن داشته و در کنار ویتامین C نقش اساسی در حفظ و تقویت سلامت بدن به ویژه به هنگام بروز بیماری‌ها و یا جراحت‌ها دارد.
کالری و چربی:
یک فنجان برگ پخته شده چغندر دارای 36 کیلوکالری انرژی و بدون چربی می‌باشد. مصرف روزانه آن در کنار وعده‌های غذایی توصیه می‌شود و اگر در کنار وعده‌های غذایی حاوی پروتئین، مانند گوشت، مرغ و ماهی سرو شود وعده غذایی را کامل می‌کند.
آب برگ چغندر:
برگ‌های چغندر سرشار از مواد مغذی می‌باشند، اگرچه ممکن است شما از خوردن آن‌ها چندان لذت نبرید! چغندر و برگ‌های آن حاوی مقادیر زیادی از انواع ویتامین‌ها و مواد معدنی مورد نیاز بدن هستند، اگرچه چغندر بیشتر به شکل پخته شده آن (لبو) مورد استفاده قرار می‌گیرد، اما گرفتن آب برگ‌های سبز چغندر نیز یکی از روش‌هایی است که می‌توان حداکثر ارزش غذایی از این سبزی را به دست آورد. آب برگ چغندر سبب سم‌زدایی و پاک‌سازی بدن از مواد زائد شده و در پیشگیری از سرطان مؤثر است.
کربوهیدرات و فیبر:
برگ چغندر حاوی کربوهیدرات می‌باشد. کربوهیدرات‌ها یکی از منابع مهم برای بدن در تأمین انرژی و سوخت می‌باشند. هم‌چنین نقش اساسی در حفظ سلامت روده‌ها و دستگاه گوارش دارند، البته اگر به صورت فیبر وارد بدن شوند. برگ چغندر حاوی فیبر نیز می‌باشد.
مواد معدنی:
برگ چغندر حاوی مقداری آهن است. آهن از جمله مواد معدنی مورد نیاز بدن می‌باشد که در ساخت گلبول‌های قرمز خون مؤثر است. آهن همچنین به تنظیم رشد سلول‌ها در بدن کمک می‌کند. همچنین برگ‌های چغندر حاوی کلسیم می‌باشند. کلسیم به سلامت و استحکام دندان‌ها و استخوان کمک می‌کند. مصرف آب آن برای پوست بسیار مفید است و علاوه بر شادابی پوست، عملکرد یک پاک کننده خوب را دارد از طرفی کلسیم نقش مهمی در کاهش دردهای قبل از قاعدگی مانند حالت تهوع، سردرد و عصبی شدن دارد. کمبود کلسیم در بدن می‌تواند سبب بالا رفتن فشار خون شود. برگ‌های چغندر معطر هستند، اگرچه ممکن است عطر حاصل از آن چندان خوشایند شما نباشد. یکی از سبزیجاتی که می‌توان جایگزین چغندر کرد شلغم می‌باشد، برگ‌های سبز شلغم تقریباً همان خاصیت برگ‌های چغندر را دارا می‌باشند، البته اسفناج نیز می‌تواند جایگزین خوبی برای برگ‌های چغندر باشد، با این تفاوت که پخت آن سریع‌تر انجام می‌شود.
نکاتی در مورد برگ چغندر:
* هرگز آب برگ چغندر را به تنهایی نخورید، بلکه آن را با سایر آب‌میوه‌ها مخلوط کرده و سپس میل کنید.
* برگ‌های چغندر را که به رنگ سبز تیره هستند انتخاب کنید و از برگ‌هایی که به رنگ قهوه‌ای درآمده‌اند استفاده نکنید.
* اگر می‌خواهید آب برگ چغندر را وارد رژیم غذایی خود کنید، از مقدار کم شروع کرده و سپس به تدریج مصرف آن را زیاد کنید، یعنی در هفته اول به میزان کم و در هفته‌های بعدی به تدریج مصرف آن را زیاد کنید.

1  |  تبیان  |  بازدید: 1347