سؤ تغذیه در بیماران بستری:

سؤ تغذیه یکی از مشکلات عمده در TCV می باشد، چرا که مطالعات نشان می دهد 16% تا 80% بیماران در هنگام پذیرش در ICU دچار سؤ تغذیه هستند و طی دوره اقامت در این بخش، با پیشرفت روند بیماری که می تواند با کاهش اشتهای بیمار و یا عدم توانایی بلع و در بعضی موارد عدم فعالیت مناسب دستگاه گوارش و نهایتاً جذب ناقص مواد غذایی و همچنین افزایش نیاز بیمار به مواد غذایی به علت پاسخ متابولیکی بدن او به استرس، پیشرفت کند. به طوری که دیده شده در 60% از موارد سؤ تغذیه طی این دوره، پیشرفت می کند. به عنوان مثال در یک مطالعه، مشاهده شد که بیماران بستری در بخش مراقبت های ویژه که 40% آنان در زمان پذیرش در بخش دچار سؤ تغذیه بودند، به طور میانگین 4/5% کاهش وزن داشتند که نشان از پیشرفت سؤ تغذیه این بیماران دارد.

انواع سؤ تغذیه:
هنگامی که نیازهای پروتئینی بدن یا نیاز به انرژی یا هردو، به وسیله رژیم غذایی تأمین نشود، سؤ تغذیه پروتئین - کالری حاصل می آید و در نتیجه آن مجموعه ای از علائم بالینی بسته به شدت کمبود پروتئین یا انرژی، دوره کمبود، سن فرد، وجود بیماری های زمینه ای و عفونی و همچنین وجود استرس، تظاهر می یابد.

سؤ تغذیه پروتئین - کالری در حالت کلی به دو سندرم کلینیکی متفاوت ماراسموس و کوارشیو کور، تقسیم می شود:
ماراسموس یا Semistarvation حاصل ماهها تا سالها دریافت ناکافی کالری و پروتئین است. بدن در شرایط عادی، ابتدا سوخت مورد پروسه های متابولیکی روزانه را فراهم می کند، سپس ذخایر پروتئین و گلیکوژنی ایجاد کرده و در نهایت کالری اضافی به صورت چربی ذخیره می کند اما در هنگام گرسنگی، درحد نرمال باقی بمانند. بنابراین در این نوع سؤ تغذیه، ظاهری ضعیف و لاغر دارد. البته این نوع سؤ تغذیه به ندرت در ICU دیده می شود.

1  |  مقالات طلاعی  |  بازدید: 1025