سرگیجه محیطی و گوش داخلی:

سرگیجه محیطی واژه‌ای است که علل مرتبط با گوش داخلی را در کنار یکدیگر جمع می‌کند. لابیرنت گوش داخلی دارای اندام‌های ریزی است که ارسال پیام‌ ها به مغز را ممکن می‌ سازد. زمانی که حرکت از موقعیت‌ های عمودی وجود داشته باشد این موارد به اطلاع مغز می‌رسد، بنابراین بدن قادر است تعادل خود را حفظ کند. اختلال در این سیستم باعث ایجاد سرگیجه می‌شود و ممکن است به خاطر وجود عفونت یا سایر شرایط باشد. عفونت‌ های ویروسی در شرایط زیر دیده می‌شود:
آماس گوش درونی: آماس گوش درونی التهاب لابیرنت گوش داخلی و اعصاب دهلیزی ( اعصابی که مسئول رمزگذاری حرکات و موقعیت‌ های بدن می‌باشد)است.
نورنیت دهلیزی: این گزینه مرتبط با التهاب عصب دهلیزی است.
نشانگان منییر نیز ممکن است به خاطر التهاب ایجاد گردد اما می‌تواند به خاطر عفونت ویروسی و نیز باکتریایی باشد.این نوع سرگیجه به خاطر فشار بالای مایع در محفظه گوش داخلی ایجاد می‌شود( تورمی که با عنوان هیدروپس آندولینفاتیک شناخته شده است). نشانگان منییر علاوه بر عفونت ممکن است به خاطر اختلالات متابولیسم یا سیستم ایمنی بدن باشد. سرگیجه وضعیتی حمله‌ ای خوش‌ خیم یا بی‌ پی‌ پی‌ وی (BPPV) به خاطر اختلال در ذرات آزاد و شناور اتولیث ایجاد می‌شود.
این ذرات کریستال‌های کلسیم کربنات در داخل مایع گوش داخلی است که در طول حرکت، سلول‌های حسی مو را می‌کشد. بنابراین عصب دهلیزی را برای ارسال اطلاعات موقعیتی به مغز تحریک می‌کند. افرادی که مبتلا به BPPV هستند، حرکات طبیعی مایع اندولنف بعد از توقف حرکت سر نیز ادامه پیدا می‌کند.. سرگیجه وضعیتی حمله‌ ای خوش‌ خیم در زنان شایع تر از مردان است و معمولا افراد کهنسال را تحت تاثیر قرار می‌دهد.
در حالیکه بیشتر موارد خود به خودی است اما BPPV ممکن است به دنبال شرایط زیر ایجاد شود:
آسیب به سر
کاهش جریان خون در ناحیه مشخصی از مغز(ایسکمی ورتبروباسیلار)
آماس گوش درونی
جراحی گوش
استراحت در بستر طولانی مدت
علاوه بر موارد ذکر شده، اختلال در گوش داخلی ممکن است به خاطر مسمومیت دارویی یا سیفیلیس ایجاد شود.علل نادر عبارتند از فیستول پری لنف( پارگی در یک یا هر دو غشای جدا کننده گوش داخلی)، خوردگی کلستئاتوم( رشد پوست در پشت پرده گوش)، سندرم رامسی هانت و اتواسکلروز( مشکل رشد غیر طبیعی استخوان است که موجب نا شنوایی می‌شود).

1  |  آفتاب  |  بازدید: 1187