صدمات و ناهنجاری ها در بافت سینه:

الف: باید محل قرار دادن پروتز طوری انتخاب شود که حداکثر پوشش بافت نرم را روی تمامی نواحی پروتز ،در دراز مدت ایجاد کند، که در اکثر موارد روش زیر عضله ای نسبی یا دوگانه این حالت را ایجاد می کند.
ب: قطر (عرض) پروتز انتخابی باید کمتر یا حداکثر معادل قطر(عرض) بافت سینه در قبل از عمل باشد تا پوشش بافت نرم اپتیمال و با ماندگاری دراز مدت ایجاد شود. تنها مورد استثنا برای این اصل مواقعی است که قطر سینه کمتر از 10 سانتی متر باشد( مانند سینه هایی که حالت توبولر دارند.)
ج: از گذاشتن پروتزهایی که برآمدگی بیش از حد ایجاد می کنند،  Veryhigh یا ultrahigh ) به ویژه در مواردی که میزان کش آمدن پوست به سمت جلو کمتر از 3 سانتی متر است، باید خودداری کرد. از موارد کاربرد محدود این نوع پروتز ، در افتادگی کاذب یا پتوز گلاندولر و از این نوع پروتز هرگز نباید در افرادی که بارداری یا شیردهی را تجربه نکرده اند یا دچار شلی پوست سینه در اثر کاهش وزن شدید نشده اند استفاده کرد.
د: خودداری از گذاشتن پروتزهای بسیار بزرگ در تمامی بیماران، به ویژه در آن هایی که بافت نرم سینه آن ها نازک است.
 در صورتی که اصول فوق رعایت نشوند، پیامدهای بالقوه آن کدامند؟
قابل مشاهده و لمس بودن لبه های پروتز ایجاد حالت مواج در قسمت داخلی سینه (traction rippling) تحلیل رفتن بافت سینه، دفورمیتی قفسه سینه، کشش بیش از حد پوست و نازک شدن آن ونازک شدن بافت زیر جلدی.

1  |  دکتر فرامرز صفایی  |  بازدید: 961