علائم زگیل های پلانتار یا زگیل کف پا:

درد در منطقه آسیب دیده هنگام ایستادن یا راه رفتن.
پوست سخت و ضخیم بر روی ناحیه خاص یا وجود “لکه” ای روی پوست که این نشان دهنده رشد زگیل به سمت داخل است.
ممکن است کمی شبیه کالوس یا میخچه پا باشد.
رشد ناهموار، گوشتی یا دانه ای در کف پا. زگیل ها به طور معمول در نرمی پا یا در انگشتان پا ایجاد می شوند.
نقاط سیاهی که رگهای خونی ریز و لخته هستند (معمولاً با دانه های زگیل اشتباه می شوند).
ضایعه ای که الگوهای معمول پوست روی پای شما را قطع می کند.
دلیل سختی رهایی از دست زگیل های پلانتار یا زگیل کف پا:
احتمالاً متوجه شده اید که لایه های پوستی کف پا کاملاً ضخیم است. این پوست ضخیم جهت حافظت کف پا از چیزهایی که ممکن است آن را سوراخ کند به خوبی عمل می کند اما متأسفانه به عنوان سدی محافظ برای ویروس HPV نیز به کار می رود. چون لایه های پوستی در کف پا بسیار ضخیم است، ویروس HPV می تواند در آنجا جمع گردد.
چگونگی ابتلا به زگیل های پلانتار:
زگیل ها از فردی به فرد دیگر پخش می شود. انتقال می تواند غیر مستقیم باشد. به عنوان مثال کودکی با زگیل روی دست ممکن است یک سطح زمین بازی را لمس کند که توسط کودک دیگری نیز لمس می شود و بدین زگیل گسترش می یابد یا شخصی که دارای زگیل های پلانتار یا زگیل کف پا است بدون استفاده از دمپایی حمام از حمام استفاده می کند و سپس شخص دیگری از آن استفاده می کند و مبتلا به زگیل می شود.
زگیل های پلانتار یا زگیل کف پا:
خطر ابتلا به زگیل دست یا پا از شخص دیگر اندک است. خطر ابتلا به زگیل در افراد متفاوت است. کسانی که سیستم ایمنی ضعیفی دارند بیشتر مستعد هستند اما افراد دارای سیستم ایمنی قوی نیز می توانند مبتلا به زگیل شوند.
علل ابتلا به زگیل های پلانتار:
تمام زگیل ها توسط HPV ایجاد می شوند، همان ویروسی که با زگیل های تناسلی مرتبط است و بیش از 100 گونه دارد. نوع اصلی این ویروس که مرتبط با زگیل های پلانتار یا زگیل کف پااست نوع HPV-1 می باشد. انواع غیر رایج دیگر عبارتند از HPV نوع 2، 4، 60 و 63. هنگامی آلودگی به HPV، سلولهای اپیدرمی به سرعت تکثیر می شوند و منجر به تشکیل وروکا (زگیل) می شوند.
آنهایی که در کف پا یافت می شوند معمولاً به عنوان verruca شناخته می شوند. ویروس روی سطوح مرطوب رشد می کند و می تواند به راحتی از طریق شکاف های کوچک بیرونی ترین پوسته اپیدرم که به عنوان stratum corneum معروف است، منتقل شود. پس از عفونت، زگیل ممکن است برای چند هفته یا ماه گسترش نیابد.
با این حال پس از ایجاد زگیل، ویروس می تواند از ناحیه اولیه به شکاف های پوستی مجاور منتقل شود. همه افراد در معرض HPV، مبتلا به زگیل نمی شوند. افرادی که دچار ضعف سیستم ایمنی بدن باشند مانند مبتلایان به HIV، آسیب پذیری بیشتری دارند. پاهایی که زیاد عرق می کنند و یا به طور مرتب در معرض سطوح مرطوب مانند کف اتاق هستند، نسبت به ابتلا به زگیل محتمل تر هستند.

0  |  دکتر سلام  |  بازدید: 849