پانسمان پریودنتال:

پانسمان پریودنتال اولین بار توسط دکتر A.W Ward در سال ۱۹۲۳، برای استفاده پس از عمل جراحی پریودنتال معرفی و پیشنهاد شد. پانسمان پریودنتال در حال حاضر به طور گسترده ای برای مقاصد مختلف توسط متخصصان پریودنتیست استفاده می شود، هر چند در خصوص ضرورت کاربرد آنها در جراحی های پریودنتال اختلاف نظرهایی وجود دارد. اما به طور کلی برای پانسمان زخم پس از روش های جراحی پریودنتال استفاده می گردد.
این پانسمان به طورکلی هیچگونه خواص درمانی ندارد اما با حفاظت از بافت به ترمیم آن کمک می کنند. برخی از مزایا و کاربردهای آن عبارتست از:
- به حداقل رساندن عفونت و خونریزی بعد از عمل
- محافظت از زخم و بخیه ها در برابر ضربات مکانیکی پس از جراحی های لثه و درمان های پریودنتال
- دستیابی و حفظ سازگاری (اداپتیشن) نزدیک فلپ مخاطی با استخوان زیرین
- جلوگیری از تشکیل بیش از حد بافت گرانولار
- محافظت در برابر درد ناشی از تماس زخم با غذا یا زبان
- ثبات محل جراحی در طول فرآیند بهبود
- راحتی بیمار در طول ترمیم بافت پس از عمل جراحی
- سازگاری خوب با لثه و استخوان زیرین بافت
- کاهش حساسیت دندان در ساعات ابتدایی بعد از عمل جراحی
- حفاظت از لخته در برابر فشاری که در هنگام صحبت کردن یا جویدن اعمال می شود
- مانع جدا شدن لثه از سطح ریشه
- پیشگیری از جابجایی فلپ به سمت کرونال در روش های اصلاح اپیکالی فلپ ها
- ارائه حمایت بیشتر در پیوند آزاد لثه
- محافظت از استخوان برهنه در طول فرآیند ترمیم
- اسپلینت دندان های لق بعد از عمل جراحی
- در روش غیر جراحی، استفاده از پانسمان پریودنتال می تواند در بیمارانی با پریودنتیت مهاجم، مفید می باشد.
انواع پانسمان های پریودنتال:
۱. پک های حاوی اکسید روی و اوژنول (Zno–اوژنول): این پک براساس واکنش اکسید روی با اوژنول عمل می  کند، افزودن تسریع کننده هایی نظیر استات روی موجب می گردد پانسمان برای مدت زمان بیشتری دوام داشته باشد. این پک بصورت یک مایع و یک پودر عرضه می شود که پیش از استفاده مخلوط می گردد. این نوع از پانسمان ها ممکن است سبب بروز واکنش آلرژیک شوند (قرمزی منطقه و سوزش).
۲. پک های حاوی اکسید روی بدون اوژنول: این نوع از پانسمان ها براساس واکنش بین اکسیدهای فلزی و اسید چرب عمل می کند. این نوع پک حاوی دو تیوب است. تیوب اول حاوی اکسیدهای فلزات مختلف (عمدتاً اکسید روی) و Lorothidol (یک ماده ضد قارچ) می باشد و تیوب دوم شامل اسیدهای کربوکسیلیک غیر یونیزه و ماده Chlorothymol (عوامل ضد باکتری) است. مقدار مساوی از هر دو تیوب بلافاصله قبل از استفاده با هم مخلوط می شود. زمان سفت شدن خمیر به دلیل اضافه کردن یک ماده کند کننده، کمی طولانی تر است.
۳. پک های فاقد اکسید روی و اوژنول: سایر پک های غیر اوژنول مانند Light curing dressing به عنوان مثال Barricaid، برای پانسمان منطقه دندان قدامی مفید است و بویژه پس از عمل جراحی Mucogingivall به دلیل ظاهر مطلوب آن مناسب است و می توان از آن بدون جابجایی بافت های نرم استفاده کرد. این نوع پانسمان برای شرایطی که فلپ اپیکالی باید حفظ شود (با توجه به حالت نرم آن قبل از درمان) مناسب نیست.
۴. جایگزین های پانسمان پریودنتال: سیانواکریلات ها از این نوع پانسمان که بصورت مایع است بطور مستقیم بر روی زخم استفاده می شود.

1  |  دندال  |  بازدید: 1463