انواع ایمپلنت بر اساس کاربرد و هدف:

جایگزین کردن یک دندان:
از یک ایمپلنت استفاده می‌شود و یک تاج یا روکش دندان را پشتیبانی می‌کند.
جایگزین کردن چند دندان:
چند دندان افتاده را می‌توان با چندین ایمپلنت جایگزین کرد که شامل یک پل دندانی ثابت می‌باشد که یک پل سه واحده بوده و توسط دو ایمپلنت نگه داشته می‌شود، و یا می‌توان از چند ایمپلنت استفاده کرده که تعداد دندان‌های بیشتری را نگه می‌دارند. معمولاً حداقل ۴ تا ۸ ایمپلنت برای جایگزین کردن دندان‌های یک فک کامل، و ۱۰ یا تعداد بیشتری روکش دندان توسط پل دندانی ثابت نیاز است.
ترکیبی از پل دندانی ثابت و متحرک:
این مورد در مواقعی استفاده می شود که نقش ایمپلنت فقط نگهداری پل دندانی ثابت باشد. در این موارد، ایمپلنت به بخش متحرک متصل می شود.
اُوردنچر:
 دو یا چند ایمپلنت به صورت استاندارد یا مینی‌ ایمپلنت برای تثبیت دندان مصنوعی و حفظ استخوان زیرین مورد استفاده قرار می‌گیرد. در حالیکه بیشتر دندان‌های مصنوعی متداول مستقیماً بر لثه و استخوان فشار وارد می‌کنند و موجب تحلیل استخوان می‌گردند، اُوردنچرهای متکی بر ایمپلنت از استخوان محافظت می‌کنند. اُوردنچرها امروزه به عنوان نوع استاندارد مراقبت از بیمارانی که تمام دندان‌های خود در یک یا هر دو فک را از دست داده‌اند، در نظر گرفته می‌شود.
تکیه‌گاه برای حرکت دندان (ارتودنسی):
 ایمپلنت‌ها چه به صورت استاندارد و چه به صورت میکرو مینی‌ ایمپلنت باشند امروزه برای ایجاد تکیه‌گاه‌های بسیار پایدار و غیر قابل حرکت برای فراهم کردن امکان حرکت سریع‌تر و راحت‌تر دندان‌ها مورد استفاده قرار می‌گیرند.
انواع ایمپلنت چیست؟ کدام نوع ایمپلنت بهتر است؟
انواع ایمپلنت ها بر اساس انواع دسته بندی:
شرکتهای سازنده زیادی ایمپلنت دندان و مواد مورد استفاده در ترمیم هایی مانند تاج (کراون) و اباتمنت را تولید میکنند.
به همین علت دندانپزشکان گزینه های گوناگونی برای انتخاب درمان ایمپلنت دندان مناسب مختص شما دارند.
ایمپلنتهای ساب پریواستیل:
 داربست فلزی بر روی استخوان فک قرار میگیرد و لثه روی آن را میپوشاند و تنها پستها از بافت لثه بیرون میزنند تا دندان (تاج و یا اباتمنت) را نگه دارند. ایمپلنتهای ساب پریواستیل (Subperiosteal Implants)  معمولا برای عملهای یک مرحله ای استفاده میشوند. این ایمپلنت داخل بافت لثه در روی استخوان فک قرار داده میشود. پُست از لثه بیرون میزند تا ترمیم (تاج یا اباتمنت) را نگه دارد. مزیت اصلی این نوع ایمپلنت این است که میتواند دندان مصنوعی را برای افرادی که ارتفاع استخوانی کافی ندارند، محکم نگه دارد.
ایمپلنتهای اندواستیل:
 ایمپلنتها در داخل استخوان فک فرو میروند و محکم به آن متصل میشوند. این ایمپلنتهای دندانی برای عملهای دو مرحله ای، متداول هستند. این ایمپلنت را به روش جراحی مستقیما داخل استخوان فک قرار میدهند و جایگزین بریج یا دندان مصنوعی متحرک هستند.
 این ایمپلنتها چند نوع دارند:
پیچی
رزوه دار
استوانه ای
صاف
تیغه دار
انواع ایمپلنت از نظر تعداد مرحله:
ایمپلنتهای دندان دو مرحله ای:
معمول ترین نوع ایمپلنت دندان، ایمپلنت دو مرحله ای است. در هنگام جراحی ایمپلنت را به طریقی که داخل استخوان زیر لثه محکم شود، در استخوان فک جایگذاری می کنند. جهت رویارویی با فشار استخوان ها و دندان های کناری ایمپلنت و جلوگیری از بروز مشکلات احتمالی، لثه را بخیه می کنند. بعد از مرحله اول باید مدت زمانی را صرف جوش خوردن ایمپلنتکنیم، بعد از آن جهت اتصال اباتمنت و ترمیم، سطح روی ایمپلنت دندان باز می شود.

0  |  دکتر سلام  |  بازدید: 727