عوامل خطر گرفتگی گوش:

بعضی از ویژگی های ساختاری مانند کانال گوش باریک یا رشد نکرده می تواند شما را مستعد تجمع موم گوش کند.
این عارضه در افرادی که سابقه تجمع موم و عفونت های مکرر در گوش دارند شایع تر است.
افرادی که رشد مو در کانال گوش شان بیش از حد می باشد بیشتر مستعد گرفتگی گوش به دلیل تجمع موم می باشند.
با گذشت سن موم های سخت تر و خشک تر از گوش ترشح می شود که احتمال فشردگی و تجمع آن ها در گوش بیشتر است.
استفاده منظم از گوشواره، هدفون، و یا حتی سمعک ها ممکن است باعث شود موم بیشتر به درون کانال گوش تان برود.
گرفتگی و انسداد گوش به دلیل تجمع سرومن اگر به خوبی درمان نشود می تواند منجر به مشکلات زیر شود:
پاره شدن پرده گوش
عفونت گوش میانی
عفونت گوش بیرونی مانند گوش شناگر
سرگیجه که علائم آن دوران سر و گیجی می باشد معمولا وقتی موم در مقابل پرده گوش قرار میگیرد این اتفاق می افتد.
زنگ زدن مداوم گوش که به صورت وزوز درون گوش شما شنیده می شود.
معمولا هنگام پرواز حس گرفتگی یا پر شدن گوش ها مخصوصا هنگام فرود بسیار شایع است. این عمدتا به دلیل تغیر سریع در فشار اتمسفر که یکسان کردن آن برای گوش ها دشوار است می باشد. یک کیسه هوا در گوش میانی تشکیل می شود که نسبت به چنین نوسانات فشارهوا حساس است. روش های ساده ای برای درمان گرفتگی گوش ناشی از تغییر فشارهوا وجود دارد. با این حال تجمع موم در گوش شما ممکن است فشار بیشتری وارد کند و ناراحتی یا درد شما را افزایش دهد.
تجمع موم گوش و مراجعه به پزشک:
گوش شما اندامی حساس است که در هنگام گرفتگی به دلیل تجمع موم در گوش نیاز به مراقبت دقیق دارد. اگر هر گونه درد ناگهانی، ناراحتی یا مشکل در شنوایی گوش تان حس کردید یا هر گونه علائمی که نشان دهنده تولید و تجمع سرومن است سریع به یک متخصص گوش و حلق و بینی برای معاینه مراجعه فرمایید. شما باید به پزشک تان اعتماد کنید که بهترین و ایمن ترین درمان را بر اساس شرایط تان به شما توصیه کند. اگر علائم بیش از سه تا پنج روز بعد از درمان توصیه شده دوام داشت لطفا با دکترتان مشورت کنید.
در صورت بروز هر یک از علائم زیر، کمک های پزشکی فوری ضروری است:
تب بالا به طور مداوم
حالت تهوع مداوم
سرگیجه ای شدید، به حدی که تعادل بدن شما را مختل کند و پیاده روی را برای تان دشوار سازد
از دست دادن ناگهانی شنوایی
ترشح چرک مانند زرد یا سبز از کانال گوش
درد گوش با خون ریزی بعد از قرار دادن تمییز کننده های گوش درون کانال آسیب دیده
آن چه ممکن است از پزشک تا بپرسید:
برای درمان تجمع موم گوش چه کار می توانم بکنم؟
سن، جنسیت ،ژنها یا رژیم غذایی من چه نقشی در ایجاد این مشکل دارد؟
آیا هنگام گرفتگی ناشی از موم گوش شنا کردن راحت است؟
برای جلوگیری از ایجاد و تجمع موم در آینده چه کاری می توانم انجام دهم؟
در چه فاصله های زمانی باید گوش را تمییز کرد؟
آن چه دکترتان ممکن است از شما سوال کند:
علائم شما تا چه مدت ادامه داشته است؟
آیا تا به حال شستوی گوش انجام داده اید؟
آیا در گذشته درد بی دلیل گوش یا مشکل شنوایی تجربه کرده اید؟
آیا علائم گوش گوش تان موقت است یا دائمی می باشد؟
آیا در گذشته هیچ روش درمانی را برای رفع انسداد گوش/ گرفتگی گوش انجام داده اید؟
حرف آخر:
موم گوش یا سرومن به مقدار طبیعی برای سالم نگه داشتن گوش شما مهم است. این ترشح روغنی به روان سازی کانال گوش کمک می کند و یک محافظ بر روی پوشش نازک داخلی ایجاد می کند. هرچند تولید بیش از حد موم گوش باعث تجمع موم در گوش و درنتیجه گرفتگی آن می شود.
تمیز کردن عمیق گوش نیاز نیست مگر اینکه موم گوش به اندازه ای تولید شده باشد که منجر به علائمی مانند گوش درد یا مشکلات شنوایی شود. بعضی روش های خود درمانی و درمان های خانگی وجود دارد که ممکن است به خارج شدن مایع اضافی گوش کمک کند اما قبل از شروع خود درمانی باید به یک متخصص گوش مراجعه کرد.

0  |  دکتر سلام  |  بازدید: 755