قرص تاموکسیفن:

خانم هایی که مبتلا به سرطان پستان می شوند و سلول های سرطانی شان وابسته به استروژن است، پس از پایان درمان اصلی ، باید قرص یا کپسول تاموکسیفن را به مدت طولانی (گاهی چند سال) مصرف کنند. در این دوره درمان طولانی اغلب عوارض جانبی تاموکسیفن (گرگرفتگی ، مشکلات گوارشی و زنانگی و اختلالات انعقادی) آزار دهنده و گاهاً خطرناک است. اما به تازگی گروهی از محققان مرکز جراحی دانشگاه شیکاگو به رهبری پروفسور seema A.khan راه حل تازه ای پیدا کردند.
آن ها نوع خاصی از تاموکسیفن را به صورت ژل استفاده کردند. ژل موضعی تاموکسیفن نسبت به کپسول خوراکی، در کنترل رشد سلول های سرطانی موثرتر و با عارضه کمتر همراه بود.

دکتر seems A.khan توضیح می دهد:
کپسول خوراکی تاموکسیفن بعد از مصرف در کبد تبدیل به ماده فعال (OHT- چهار) می شود. OHT- چهار، بر روی گیرنده های استروژنی سلولهای سرطان سینه متصل شده و با ممانعت از اتصال استروژن ، موجب مرگ سلولهای بدخیمی می شود. اما فرآیند تبدیل تاموکسیفن به OHT - چهار در کبد با فعال شدن پروتئین منعقد کننده خون همراه است که می تواند احتمال سکته قلبی، مغزی و انسداد عروق ریه را بالا ببرد. بعلاوه غلظت خونی  OHT – چهار در روش خوراکی بالاست و موجب بروز علایمی چون دردهای شکمی، گرفتگی و مشکلات زنانگی در بیمار می شود.

او اضافه کرد:
ما در روش تحقیقی خود ۲۶ خانم با نوع خاصی از سرطان سینه (DCIS) که در محدوده سنی ۴۵ تا ۸۶ سال قرار داشتند، به دو گروه تقسیم کردیم.

به گروه اول ۱۰-۴ هفته قبل از جراحی کپسول تاموکسیفن ۲۰ میلی گرم  روزانه و جهت گروه دوم طی همین مدت ژل موضعی تاموکسیفن فعال شده تجویز کردیم. این ژل موضعی تاموکسیفن فعال شده، در واقع همان OHT – چهار است که دیگر نیاز به فرآیند فعال سازی کبدی ندارد، بنابراین عارضه اختلالات انعقادی حذف می شود.

طی اندازه گیری ها مشخص شد، سطح OHT  – چهار در بافت سینه هر دو گروه یکسان بود. یعنی اثر بخشی ژل موضعی که به سینه روزانه یکبار(صبح ها) مالیده می شد با کپسول یکسان بود. پس می توان نتیجه گرفت با توجه به اینکه مقدار ژل تجویز شده ۱ میلی لیتر (حاوی ۲ میلی گرم) :
ژل با مقادیر کمتر اثر بخشی برابر با کپسول دارد. همچنین سطح غلظت تاموکسیفن فعال (۴_OHT) در گروه ژل ۵/۵ بار کمتر از گروه خوراکی بود ، این یعنی کاهش عوارض زنانگی ناشی از هورمون (گرگرفتگی ، دردهای شکمی و مشکلات زنانگی).

قطعا نتایج این تحقیق انقلاب بزرگی در درمان سرطان سینه محسوب می شود و می تواند بیماران مبتلا به سرطان سینه که سلول هایشان وابسته به استروژن است را به تداوم درمان امیدوارتر نماید.

1  |  موسسه دارویی رضوی  |  بازدید: 2003