لیزر در دندانپزشکی و کاربرد آنها:

از دیرزمان در علم پزشکی، محققان در پی راهی برای کاهش آسیب های جانبی درمان ها به ویژه درمان با جراحی بوده اند. هر درمانی در کنار فوایدش برای اندام ها آسیب های جانبی نیز برای بدن به همراه دارد. از آنجا که این آسیب ها در بسیاری از مواقع نتایج درمان را تحت تاثیر قرار می دهد، پژوهشگران از زمان های گذشته به دنبال راه حلی برای کاهش تهاجم ها و آسیب های جانبی در درمان های پزشکی بوده اند. یکی از این راه حل ها استفاده از لیزر در حوزه پزشکی است. پیشرفت در فناوری انواع لیزر در دندانپزشکی دارای فواید زیادی در این حوزه بوده است و توانسته این تهاجم ها را به حداقل برساند.
کاربرد لیزر در دندانپزشکی:
اصولا لیزر دارای یک نور توانمند و تغییر دهنده در بافت مخاطب است. فواید لیزر دو مورد بسیار اساسی است. یک اینکه کمترین میزان تهاجم را به بافت مخاطب دارد و دو اینکه موضوع مهم استریلیته یا استریل بودن در محل های درمان تنها با لیزر ها به حداکثر ممکن می رسد.
چرا که لیزر خود نوعی استریل کننده و از بین برنده کامل باکتری ها و میکروارگانیسم ها یا میکروب ها است. لیزر ها از دهه نود میلادی به طور کاربردی وارد دندانپزشکی شدند. در ابتدا لیزر ها تنها به عنوان وسیله ای برای بریدن و یا برش در جراحی ها استفاده می شدند و در واقع جایی برای اسکالپل و یا چاقوهای جراحی برای خودشان به دست آوردند.
اما این کافی نبود. لیزر با توانمندی بالایی که داشت می توانست اعمال بسیار بیشتری را انجام دهد و فواید بسیار زیادی داشته باشد. به دنبال استفاده از لیزر دندانپزشکی به عنوان یک وسیله برش، استفاده از اشعه لیزر برای تغییراتی در سطح دندان ها و سفید کردن آن ها پیدا شد که این روش استفاده در واقع قبلا به وسیله  اشعه یو وی یا اولتراوایلت یا ماوراء بنفش استفاده می شد.
نفوذ این نور لیزر در سطح مینایی دندان ها ثابت کرد که می تواند تغییراتی بسیار زیاد در رنگ و ظاهر مینا ایجاد کند و در واقع به سفید کردن دندان ها کمک می کند. همچنین دارای مزیت عدم حساسیت دندان ها پس از عمل بلیچینگ یا سفید کردن به وسیله لیزر ها بود.
تقریبا تا بعد از سال 2000 لیزر ها در همین حد محدود استفاده می شدند. پس از آن لیزر ها برای تکنیک های دیگر درمانی به کار گرفته شدند. انواع لیزر در دندانپزشکی به کار برده شد. لیزر های گذشته عبارت بودند از لیزر های CO2 یا کربن دی اکساید، لیزر های آرگون، لیزر اندییک و پاره دیگر از لیزر هایی که کوتاه مدت مورد پژوهش قرار گرفتند و اصولا به دلیل داشتن نقطه ضعف هایی استفاده از آن ها به طول نینجامید با اینکه کاربرد لیزر co2 در دندانپزشکی قابل لمس بود.
لیزر دیود:
با ورود لیزر دایود یا دیود به دندانپزشکی، تحول بزرگی در این حوزه ایجاد شد. لیزر های دیود که یکی از انواع لیزر در دندانپزشکی است، لیزر های خشک محسوب می شوند. این لیزر ها اصولا دارای نانومتر متعددی هستند که این نانومتر یا توان می تواند از 910 تا 980 باشد. اصولا سه نوع لیزر دیود وجود دارد. بیشترین مصرف در لیزر های دیود 940 نانومتر است که بهترین نتایج را در دندانپزشکی به وجود آورده است.
لیزر دیود اصولا برای بافت نرم دهان استفاده می شود و روی بافت سخت تاثیرات چندانی ندارد. علاوه بر این لیزر دیود تقریبا دارای یک مولد حرارتی است که به همین دلیل در بافت های سخت تاثیرات منفی دارد. اما در بافت نرم دارای فواید و ایجاد شگفتی هایی است. این لیزر بسیاری از تکنیک های دندانپزشکی را متحول کرد و راه هایی برای تغییرات بسیار  شگفت انگیز در بافت های نرم بدون انجام عمل های جراحی ایجاد کرد.

0  |  دکتر سلام  |  بازدید: 576