مشکلات و موانع در عفونت گوش:

اگر عفونت‌های گوش فرزند شما به طور پیاپی عود می‌کنند، آن‌ها ممکن است باعث ایجاد زخم در پرده گوش و از بین رفتن شنوایی، مشکلات گفتاری و حتی ایجاد مننژیت شوند. اگر او به تعداد زیادی از عفونت‌های گوش دچار شده است، شاید بد نباشد که حتی برای یک‌بار هم که شده، شنوایی وی را چک کنید.
لوله‌های گوش:
برای عفونت‌های گوش لجباز که درمان نمی‌شوند، پزشکان گاهی اوقات لوله‌های کوچک را در پرده گوش قرار می‌دهند. لوله‌ها، مایعات را از گوش میانی خارج کرده و جلوی تجمع مجدد آن را می‌گیرد. استفاده از لوله، می‌تواند فشار یا درد را تسکین دهد و مشکلات شنوایی را از بین ببرد. لوله‌ها معمولاً بین ۸ تا ۱۸ ماه در گوش باقی می‌مانند. در اغلب موارد، آن‌ها به خودی خود بیرون میفتند.
لوزه‌ها می‌توانند علت باشند:
گاهی اوقات لوزه‌های یک کودک آن‌ قدر متورم می‌شود که بر روی شیپور استاش، که گوش میانی را به گلو ارتباط می‌دهد، فشار وارد کرده و موجب بسته شدن آن می‌شوند. این امر باعث تجمع مایعات در گوش میانی و ایجاد عفونت می‌شود. در صورتی که این اتفاق زیاد تکرار شود، ممکن است لازم باشد که لوزه‌ها خارج شوند.
جلوگیری از عفونت گوش:
بزرگ‌ ترین علت عفونت گوش میانی، سرماخوردگی است، بنابراین اجتناب از ویروس‌های سرماخوردگی برای گوش نیز خوب است. بهترین راه برای جلوگیری از میکروب‌ها آن است که مطمئن شوید فرزند شما دست خود را اغلب و به خوبی می‌شوید. راه‌های دیگر جلوگیری از عفونت گوش، شامل دور نگاه‌ داشتن فرزند خود از دود سیگار، تزریق واکسن آنفولانزای سالانه، و تغذیه نوزاد با شیر مادر است که باعث تقویت سیستم ایمنی بدن وی خواهد شد.
آلرژی و عفونت گوش:
همانند سرماخوردگی، آلرژی‌ها نیز می‌توانند شیپور استاش را تحریک کرده و به عفونت گوش میانی کمک کنند. اگر شما نمی‌توانید علت حساسیت وی را پیدا کنید، بهتر است برای مشخص کردن دلیل به پزشک مراجعه کنید تا آزمون‌های لازم برای شناسایی علت حساسیت وی انجام شود. استفاده از داروها و واکسن‌های حساسیت، می‌تواند باعث از بین رفتن ناراحتی و حتی جلوگیری از عفونت گوش شوند.

1  |  آفتاب  |  بازدید: 1165