معاینه فیزیکی سرگیجه:

باتوجه به گسترده بودن علل ایجاد کننده و تقسیم آن به سرگیجه های واقعی احساس سرگیجه و وجود ارگانهای مختلف دخیل در تعادل ، تشخیص افتراقی های وسیع پیش روی ماست.ولی شرح حال دقیق ، تاحد زیادی از تعداد تشخیص افتراقی ها می کاهد معاینه فیزیکی باید دقیق بوده و ارگانهای درگیر در تعادل را کامل بررسی کند تا به تشخیص اصلی نزدیک شویم .
معاینه گوش ، معاینات عصبی، بررسی قلبی عروقی و بررسی چشم ها ضروری بوده ولی نحوه رویکرد ما وابسته به یافته های شرح حال است. معاینات عصبی شامل بررسی اعصاب مغزی، تست های مخچه ای، تست رومبرگ ،حرکات چشم، بررسی نحوه راه رفتن و معاینه سیستم حسی و حرکتی بیمار می باشد. در شک به مشکلات روانی، تست تنفس تند کمک کننده است. در این تست اگر یک دقیقه تنفس تند (تنفس عمقی و قوی)باعث بروز علائم شود تست مثبت تلقی میشود. درمورد سرگیجه واقعی تنها علامت عینی نیستا گموس است و معاینه گر در معاینه اول بایستی متمرکز به کشف ان و درک خصوصیات ان شود
نیستا گموس:
تعریف:
حرکات منظم و نوسانی و مکرر چشم ها در یک یا چند منطقه بینایی که به طور غیر ارادی رخ می دهد و به طور فیزیولوژیک و هم به طور پاتولوژیک می تواند رخ می دهد رانیستا گموس گویند. این حرکات به صورت رفت و برگشتنی یا به صورت پاندولی بوده ،همچنان که علامت خارجی یک بیماری عفونی تب می باشد ،علامت خارجی یک سرگیجه واقعی نیستا گموس است. در واقع تنها علامت عینی مهم سرگیجه نیستا گموس است. سرگیجه ای که همراه نیستا گموس نیست ،یک سرگیجه واقعی نیست. به عبارت بهتر فیزیولوژیک  و هم به صورت پاتولوژیک می تواند بروز کند.

1  |  دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه  |  بازدید: 1087