تبخال زوستر و نواحی بدن:

ویژگی بارز تبخال زوستر الگویی است که در آن بثورات گسترش می یابد. ویروس ها در مسیرهای عصبی خاصی روی سطح پوست مهاجرت می کنند. به همین دلیل است که بثورات غالباً به صورت راه راه ایجاد می شود. شایع ترین شکل تبخال زوستر در پشت یا در ناحیه قفسه سینه ایجاد می شود. دراین نواحی بثورات اغلب به شکل کمربند به نظر می رسند. همان محلی که نام آلمانی این بیماری از آن ناشی می شود.
با این حال تبخال زوستر می تواند بر تمام قسمت های بدن تأثیر بگذارد ولی اغلب سر یا گردن تحت تأثیر قرار می گیرد. در برخی افراد تبخال زوستر در پا یا بازو ایجاد می شود. بثورات دردناک معمولاً به یک طرف بدن محدود هستند. اگر سیستم ایمنی بدن به شدت تضعیف شود، بثورات تبخال زوستر نیز می تواند در کل سطح بدن پخش شود. بنابراین دشوار است که بتوان این تبخال زوستر گسترش یافته را از آبله مرغان تشخیص داد.
زونای روی صورت:
گاهی اوقات تبخال زوستر بر روی صورت نیز ایجاد می شود که می تواند مشکل ساز باشد: بعضی اوقات قرنیه چشم تحت تأثیر قرار می گیرد سپس ممکن است التهاب قرنیه (کراتیت) ایجاد شود. عصب شنوایی و چشایی نیز می تواند تحت تأثیر قرار گیرد. برخی از بیماران حتی دچار همی پلژی عصب صورت (فلج عصب صورت) می شوند.
بیشتر بخوانید: ۱۰ ماده غذایی که سیستم ایمنی بدن را بالا می برد
زونا و حاملگی و نوزادان:
اگر یک زن باردار به تبخال زوستر مبتلا شود، طبق دانش فعلی این ابتلا برای جنین متولد نشده اشکال ندارد و تحت تأثیر بیماری قرار نمی گیرد. حتی اگر تبخال زوستر در حدود تاریخ تولد رخ دهد، به طور کلی هیچ خطری وجود ندارد وعفونت با ویروس واریسلا زوستر در این مرحله بعید است.
آبله مرغان خطرناک تر است:
با این وجود ابتلا به ویروس واریسلا زوستر در دوران بارداری، یعنی یک عفونت آبله مرغان، می تواند خطرناک باشد: این بیماری در نیمه اول بارداری می تواند باعث ایجاد ناهنجاری ها و آسیب در جنین متولد نشده شود. پزشکان از این امر به عنوان سندرم مادرزادی واریسلا (CVS) یاد می کنند. اگرچه نادر است اما جدی است: به عنوان مثال، کودکان مبتلا به عدم رشد اندام ها، نقص چشم، گرفتگی چشم، زخم و زخم های پوستی از این بیماری متاثر می شوند. اگر یک زن باردار کمی قبل یا بعد از تولد به آبله مرغان مبتلا شود، می تواند برای زندگی کودک تهدید کننده باشد.
کودک می تواند توسط مادر آلوده شود و سپس به  بیماری آبله مرغان مبتلا شود. واریسلا در نوزادان دشوار است و حتی می تواند کشنده باشد. دو دلیل برای این وجود دارد. از یک طرف سیستم ایمنی کودک هنوز بالغ نشده است، یعنی نمی تواند به طور مؤثر با عامل بیماری زا مبارزه کند. از طرف دیگر، به دلیل بروز عفونت جدید، مادر فاقد هر گونه آنتی بادی است که بتواند به کودک منتقل کند (از طریق بند ناف یا شیر مادر).
معاینات و تشخیص زونا:
اغلب بیماران مشکوک به زونا، به پزشک خانواده یا متخصص پوست خود مراجعه می کنند. در صورت متاثر شدن ناحیه چشم یا گوش، باید به چشم پزشک یا متخصص گوش، بینی و حلق مراجعه شود. تصویر بالینی معمولاً پزشک را به سرعت به سمت تشخیص تبخال زوستر می کشاند : دوره و نوع علائم مشخصه خاص بیماری ثانویه ناشی از ویروس واریسلا زوستر است.
با این حال در مراحل اولیه، گاهی اوقات تشخیص ممکن است دشوار باشد. علائم عمومی این بیماری و بثورات اولیه می تواند دلایل زیادی داشته باشد. سپس آزمایش های خاص به تشخیص مطمئن تبخال زوستر و عدم ابتلا به سایر بیماری ها دارای علائم مشابه (مانند تب خال) می پردازد.
در واقع دو راه برای این کار وجود دارد:
تشخیص مستقیم:
ویروس را می توان مستقیماً با استفاده از سوآب زخم، به عنوان مثال با کمک PCR (واکنش زنجیره ای پلیمراز) یا کشت سلولی تشخیص داد.
تشخیص غیرمستقیم:
خون بیمار برای آنتی بادی های خاص علیه ویروس واریسلا زوستر آزمایش می شود. اگر مغز نیز متاثر شود، نمونه ای از مایع مغزی نخاعی نیز قابل تجزیه و تحلیل است.
راه های درمان:
علائم ناخوشایند تبخال زوستر را می توان با دارو تسکین داد: به عنوان مثال مسکن هایی مانند ایبوپروفن یا پاراستامول در تسکین درد کمک می کنند. همچنین اثر کاهشی در تب دارند. همچنین در صورت لزوم، پزشک می تواند داروهای تسکین دهنده درد را بیشتر تجویز کند. بثورات صورت وابسته به مرحله آن با محصولات مراقبتی پوست درمان می شوند.
بعضی از محصولات مراقبت پوستی باعث خشک شدن تاول ها یا لایه برداری پوسته ها می شوند. علاوه بر این اقدامات درمانی برای علایم، تبخال زوستر نیز می تواند به صورت علتی نیز درمان شود که طی آن برای مبارزه با ویروس واریسلا، به بیماران داروی ضد ویروسی زوستر داده می شود.

0  |  دکتر سلام  |  بازدید: 892