ارتودنسی و ریشه دندان:

بیماری های پری اپیکال شایع ترین ضایعات التهابی  و کیست حفره دهانی می باشند و مربوط به میکروبهای موجود در کانال که در آن پالپ دندان نکروز است و یا هنوز به خمیر نکروز آسپتیک مرتبط می باشد هستند. این بیماری از نظر بالینی در هر مقطع سنی دیده شده است ومردان بیشتر از زنان به این ضایعه مبتلا شده اند. از مکان هایی که شایع ترین درگیری را می توان دید، ناحیه قدامی ماگزیلا و ناحیه های خلفی ماگزیلا ، خلفی مندیل و قدام مندیل است. این ضایعه اغلب بدون علامت بوده و به طور تصادفی در رادیوگرافی دیده می شود. دندان های درگیر غیر زنده بوده و نسبت به گرما و سرما از خود واکنش نشان نمی دهند.
همچنین در پاره ای از موارد دیده شده که در اثر تشدید فرآیند التهابی حاد این ضایعه به آبسه  دردناکی تبدیل شده  و متورم می شود. در پایان درمان ارتودنسی عواقب دیگری مانند تداوم ضایعه و یا رگرسیون جزیی آن، و یا حتی افزایش آن مستقل از جنبش ارتودنسی ممکن است به وجود بیاید. در این گونه موارد درمان ریشه باید به حذف کامل باکتری و بسته شدن فضاهای اشغال شده توسط آن پرداخت. همچنین باید تاکید کرد که نیروهای اعمال شده در یک بافت خاص و یا عمل موجودات ریز را  می بایست توسط متخصص ارتودنسی به طور کامل حل و فصل کرد.
ضایعات التهابی با منشاء دندانی قادر هستند به مغز استخوان نفوذ کنند و باعث  ایجاد استئومیلیت شوند. در صورت عدم کنترل و درمان به موقع این ضایعات می توانند باعث بیماری حاد و وخیم آبسه بافت نرم و سلولیت شوند. استفاده از نیروهای ارتودنسی در ضایعات پری اپیکال مزمن دندان هایی که به درستی درمان ریشه شده اند هیچ اثر نامطلوبی  در ریشه درمان شده ندارند.

1  |  دکتر درویش  |  بازدید: 1356